از جوکر و پنگوئن گرفته تا راسالغول و بین (Bane)، شرورهای بتمن بازتابی تاریک از دنیای درونی خود او هستند. البته این ارتباط همیشه آشکار نیست و در برخی شرورها قویتر از بقیه است، اما همگی جنبهای از شخصیت بتمن را بازتاب میدهند. بسیاری از آنها بتمن را وادار میکنند که با ماهیت واقعی خود، راهوروشاش و تاثیری که بر بقیه (و شهر گاتهام) دارد روبرو شود. در بهترین حالت، شروران بتمن، تماشاگران را نیز به تفکر عمیقتر دربارهی بتمن و جایگاهش در این شهر ترغیب میکنند.
برخی از این سریالها درسهای ارزشمندی را به بینندهها ارائه میکنند و به نوعی نقدی بر بیقانونی، طمع، فساد مأموران دولتی، اخاذی و جنایت در جامعه مدرن کره جنوبی است. در عین حال برخی دیگر از این سریالها در طی روایت داستان مافیایی خود، به مقولههای نظیر دوستی، عشق و روابط عاطفی در شرایط غیرمنتظره پرداختهاند. این فهرست به ترتیب خاصی تنظیم نشده، اما سعی بر آن بوده است تا مجموعهای متنوع، پرمخاطب و تحسین شده در اختیار شما قرار گیرد.
هرچند فیلمهای نام برده شده همگی آثار درخشانی هستند، اما همه مخاطبان حوصلهی روایتهای آرام و پرکشش را ندارند. بسیاری ترجیح میدهند تماشگر فیلمی باشند که آدرنالین را در رگهایشان بالا ببرد، یک تجربهی پرهیجان، نفسگیر و سرشار از صحنههای پرجنبوجوش. فیلمهایی که در ادامه معرفی میشوند، پر از تیراندازیهای نفسگیر، تعقیبوگریزهای دیوانهوار، درگیریهای تنبهتن و انفجارهایی مهیجاند که لحظهای از تبوتاب نمیافتند. در این فهرست، بهترین فیلمهای اکشن جنایی را معرفی میکنیم که از ابتدا تا انتها، اکشن را در بالاترین حد خود ارائه میدهند.
فیلم موزیکال زندگینامهای «یک ناشناخته کامل» بر اساس کتابی به نام «دیلن الکتریک میشود» ساخته شده است و البته بیشمار مستند و ویدیوهایی که از باب دیلن در دسترس است. به طور ویژه، شاید مستند «راهی به خانه نیست» (No Direction Home) مارتین اسکورسیزی. فیلم داستان بخش از زندگی موسیقایی باب دیلن را روایت میکند؛ بخشی مهم و سرنوشتساز در ساخت آنچه امروز به عنوان یک بت، الگو، شخصیت مهم و تأثیرگذار از او میشناسیم. فیلم از اوایل دهه شصت، زمانی که باب جوان با اسم هنریاش از شهرش به نیویورک میآید تا وودی گاتری، خواننده محبوبش را ببیند. میداند که او در آسایشگاهی بستری است و وضعیت جسمانیاش مناسب نیست. در مستند اسکورسیزی میتوان با بخش اول زندگی دیلن تا پیش از ورودش به نیویورک و ورود به صحنه موسیقی فولک آشنا شد. چون فیلم به هیچ وجه قصد ندارد، گذشته باب جوان را برایمان روایت کند. به همین خاطر، فیلم نیاز به پیشزمینه دارد. مخاطبی که شناختی نسبت به باب دیلن ندارد، خط داستانی این فیلم برایش مبهم خواهد بود.
میزان فروش فیلم «آخرین نفس» در پیشنمایش 3 میلیون دلار بود. این تریلر در ژانر بقا که درباره یک عملیات نجات واقعی توسط غواصان اعماق دریا است، در اولین هفته اکران 7.8 میلیون دلار درآمد داشت. الکس پارکینسون کارگردانی این فیلم را بر عهده دارد و بازیگرانی چون وودی هارلسون، سیمو لیو و فین کول در آن به ایفای نقش پرداختهاند. این فیلم بر اساس مستندی به همین نام محصول سال 2019 به کارگردانی خود الکس پارکینسون ساخته شده است.
هیچ چیزی نمیتواند بیشتر از این اعصاب شما را داغان کند وقتی جریان اصلی هنر بخواهد یک جهان متمایز و خاص را به تصویر بکشد و از عهدهی این کار برنیاید و فیلم «بروتالیست» به راستی در این کار سنگ تمام گذاشته است! همان طور که فیلم «گلادیاتور ۲» طرفداران فیلمهای کلاسیک را رنجیدهخاطر کرد آن هم به خاطر تصویر غلطی که از دو امپراطور نشان داد و تصاویری بیمورد از مردمی که در کافهها در حال نوشیدن و روزنامهخواندن هستند (که علنا هیچ کدام در آن زمان وجود خارجی نداشتند)، کارگردان این فیلم بردی کوربت نیز با نشاندادن تصویری شتابزده و بیپایه و سست و تفسیری شخصی از سبک معماری بروتالیسم، باوهاوس، مهاجرت پس از جنگ و روند اساسی معماری عملا روی مخ معماران و جهان معماری رفته است.
از «مادام وب» که حتی بازیگرانش از حضور در آن ابراز پشیمانی کردند تا «جوکر 2» که به دلایل نامشخص، وارد حوزهی موزیکال شد! سال 2024 را میتوانیم یکی از سالهای ناامیدکننده ژانر ابرقهرمانی بدانیم و فیلمهای سوالبرانگیزی روی پرده رفتند که اگر برای زمان خود ارزش قائل هستید، بهتر است از آنها دوری کنید.
وقتی کارگردان بردی کوربت از صندلی خود در هتل بورلی هیلتون بلند شد تا جایزهی گلدن گلوب را برای بهترین فیلم درام یعنی «بروتالیست» دریافت کند، او از تمام استودیوهای فیلمسازی که به او باور داشتند، سپاسگذاری نکرد. کوربت به این موضوع اشاره کرد که چگونه فیلم داشت از هم میپاشید و با مدیران اجرایی استودیوهای فیلمسازی حاضر در مراسم هیچ خشونتی به خرج نداد: «به من گفته شد که فیلم قابلیت توزیع ندارد. گفته شد که هیچ کس به سالن سینما نمیآید تا فیلم را تماشا کند. گفته شد که این فیلم جواب نمیدهد». اما او از مدیران اجرایی خواهش کرد که «لطفا دربارهاش فکر کنید» و اینکه چرا آنها بیشتر از دید کارگردانها شانس خود را امتحان نمیکنند. در واقع هیچ توزیع کنندهی آمریکایی حاضر به پخش این فیلم نبود تا زمانی که این فیلم در جشنوارهی فیلم ونیز دیده شد و استودیوی فیلمسازی A24 دیگر نتوانست مقاومت کند.