در ادامه آثار اقتباسی کینگ، نه بر اساس کیفیتشان، بلکه بر اساس میزان وفاداریشان به منبع اقتباس اصلی، ردهبندی شدهاند. نقطهی شروع با آثاری است که از مسیر کتابها بیشترین میزان انحراف را داشتهاند.
میلو یک زبانشناس است که آرزوی کشف شهر گمشدهی آتلانتیس را دارد و این مسئله به دغدغهی ذهنیاش تبدیل شده است. یک شب، میلو با یکی از دوستان پدربزرگش ملاقات میکند که به او میگوید دفترچهای را پیدا کرده که مسیر رسیدن به آتلانتیس را نشان میدهد. او حاضر شده است که هزینههای این سفر پرماجراها را تامین کند و از میلو هم دعوت میکند که گروه را همراهی کند تا به آرزوی دیرینهاش برسد. میلو که بالاترین دانش در رابطه با آتلانتیس را دارد، به این گروه ملحق میشود اما حتی اطلاعات او هم نمیتواند آنها را برای حوادثی که تجربه میکنند آماده کند.
ژرژ ملییس به وضوح کارگردانی رویاپرداز بود که راه را برای افراد خلاق بیشتری به منظور گسترش و افزایش محبوبیت ژانر علمی-تخیلی هموار کرد. با این حال کار او بیش از آن که ماهرانه باشد، مهم و بنیادی است. استعداد و تخیل او فوقالعاده بود و به شکلگیری ژانر علمی-تخیلی آن هم در دورانی که رنگ و صدا بخشی از سینما نبود کمک کرد. اما به خاطر محدودیت ابزار در اختیارش و خلاقیت استثنایی کارگردانان مدرن، او به عنوان دهمین نام در فهرست بهترین کارگردانهای فیلمهای علمی-تخیلی قرار میگیرد.
پس از آغاز موفق این مجموعه با قسمت اول (۱۹۹۵)، وودی (تام هنکس) و باز لایتیر (تیم آلن) در سه دنبالهی دیگر حضور پیدا کردند که آخری سال ۲۰۱۹ راهی سینماها شد و قرار بود نقطهی پایانی این مجموعه باشد. با این حال، دیزنی سال ۲۰۲۳ اعلام کرد که توسعهی نسخهی پنجم را هم آغاز کرده است و میخواهد آن را تا قبل از پایان سال ۲۰۲۶ روی پرده بفرستد.
این نگاه بدبینانه از آن جا ناشی میشود که گوینده تصور میکند سینمای متفاوت و فیلم پیشرو فقط اثری است که به جریان هنری تعلق دارد. از این رو آثار به اصطلاح فلسفی یا فیلمهای متفاوت با قصههایی عجیب و غریب یا روش پرداختی متفاوت از نظر گوینده چنین گزارههایی آثار شاخص به حساب میآیند. این درست که بسیاری از آثار بزرگ تاریخ سینما به طور خاص و تاریخ هنر به طور عام آثاری هستند که دیدگاه ما را به چالش میکشند اما لزوما قرار نیست که این فیلمها یا آثار هنری در بستهبندیهای پیچیده به ما عرضه شوند. همین نگاه اشتباه است که خط کش میگذارد و سینمای آمریکا را صرفا در جهت گذران وقت میبیند و تصور میکند که سینمای اروپا دیدی فکورانه به امور جاری در هستی دارد.
در میان تمام انیمههایی که هر سال از ژاپن بیرون میآیند، چندین انیمهی کارآگاهی مهم وجود دارد که طرفداران واقعی انیمیشنهای ژاپنی نباید از دست بدهند. انیمههای پلیسی و کارآگاهی دهههای ۹۰، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ میلادی هر یک ویژگیها و جذابیتهای خاص خودشان را دارند. برخی از آنها حتی از ژانر خود فراتر میروند و عناصری از ماوراءالطبیعه، عناصر ترسناک، روانشناختی و کمدی را نیز دربرمیگیرند. بهترین نکتهاش این است که بالاخره هر کسی میتواند انیمهی کارآگاهی پیدا کند که با سلیقهاش جور درمیآید. نکتهی مثبت دیگر اینکه اغلب انیمههایی که در این فهرست از آنها یاد کردهایم تمام شدهاند که یعنی میتوانید با خیال راحت بنشینید و همهاش را یکجا تمام کنید.